آیا ADHD باعث اختلال تغذیه و پرخوری می گردد؟

آیا ADHD باعث اختلال تغذیه و پرخوری می گردد؟

اختلال تغذیه همراه با ADHD معمولاً تا حدی به دلیل ویژگی های این عارضه مانند خودسری، نقص عملکرد اجرایی، تولید پایین دوپامین و غیره اتفاق می افتد. برای بیماران مبتلا به ADHD و یک اختلال تغذیه، پزشکان باید تعامل بین شرایط را درک کنند و به طور فعال هر دو را درمان کنند.

بر اساس تحقیقات در حال رشد، افراد مبتلا به بیش فعالی با خطر بیشتری برای اختلالات تغذیه، به ویژه پرخوری عصبی مواجه هستند. چندین عامل بیولوژیکی، شناختی، رفتاری و عاطفی می توانند توضیح دهند که چرا ADHD افراد را مستعد اختلالات تغذیه و چالش ها می کند. درک این عوامل، از جمله ارتباط بین ADHD و اختلال تغذیه بیمار، هنگام تهیه یک برنامه درمانی مناسب و موثر ضروری است.

اختلال تغذیه پرخوری (Binge Eating Disorder)

اختلال پرخوری(BED) از اختلالات تغذیه ای شایع میان افراد مبتلا به بیش فعالی است. BED با دوره های مکرر پرخوری تعریف شده و دارای مشخصه های زیر می باشد:

  • خوردن در بازه های زمانی گسسته به عنوان مثال هر دو ساعت و حجم مواد خورده شده نسبت به دیگر افراد در شرایط و بازه های زمانی مشابه بیشتر باشد.
  • احساس عدم کنترل بر غذا خوردن در طول این بازه ها (به عنوان مثال، احساسی که نمی توانید غذا خوردن را متوقف کنید یا کنترل کنید چه چیزی یا چه مقدار می خورید).

پیامد های ناشی از اختلال تغذیه

اختلالات تغذیه با عواقب مضر برای سلامتی همراه است از جمله موارد زیر:

  • مشکلات دندان
  • ریزش مو
  • متابولیسم نامنظم
  • مشکلات خواب
  • علائم حاد بیش فعالی برای افراد مبتلا به بیش فعالی
  • بی نظمی در دمای بدن
  • مشکل در تمرکز
  • مشکلات قلبی عروقی
  • مشکلات دستگاه گوارش
  • مشکلات عصبی
  • مشکلات غدد درون ریز
  • نارسایی کلیه

با توجه به این پیامدهای نامطلوب برای سلامتی، اختلالات تغذیه میزان مرگ و میر بالایی دارند. تخمین زده می شود که فقط 10٪ تا 15٪ زنان مبتلا به اختلالات به دنبال درمان می روند و درصد حتی کمتری از مردان نیز به دنبال درمان هستند.

عادات غذایی و ADHD

درباره ADHD و خوردن چه می دانیم؟

مطالعات نشان می دهد که افراد مبتلا به ADHD می توانند با عادات غذایی کاملاً غیرعادی عمل کنند. در یک مطالعه که شامل آشپزخانه شبیه سازی شده بود، کودکان مبتلا به بیش فعالی بیش از سایر کودکان غذا مصرف می کردند. علاوه بر این، میزان مصرف غذای آن ها تحت تأثیر حالت خلقی، میزان گرسنگی، یا حتی علاقه آنها به غذا قرار نگرفت. این بدان معنی است که حتی برای غذاهایی که گروه ADHD دوست نداشتند، تمایل به خوردن غذا باز هم بیشتر از دیگران بود، فقط به این دلیل که در آنجا وجود داشتند.

مطالعات همچنین نشان می دهد که افراد مبتلا به ADHD عادات غذایی مختل دارند. در یک مطالعه، کودکان مبتلا به بیش فعالی بیش از سایر کودکان، وعده های غذایی خود را حذف کردند، میوه و سبزیجات کمتری خوردند و نوشیدنی های شیرین تری نوشیدند.

عادات غذایی و ADHD
عادات غذایی و ADHD

ADHD و چاقی

در مطالعه ای که روی 215 بیمار چاقی انجام شد، 27٪ آنها ADHD داشتند و شیوع آن در بیمارانی که چاقی شدیدتر داشتند بیشتر بود (43٪). همین مطالعه همچنین نشان داد که در تمام سطوح، بیماران مبتلا به ADHD در مقایسه با سایر افراد در کاهش وزن موفقیت کمتری داشتند. محققان نتیجه گرفتند که در درمان چاقی و بیش فعالی همزمان، نتایج به تمرکز بیشتر بر روی علائم ADHD وابسته است.

اگرچه اغلب فرض شده که افراد با نوع ADHD بیش فعال، بیش از حد همیشه “در حال حرکت” هستند و بنابراین به احتمال زیاد دچار مشکلات وزن یا مشکلات غذایی نمی شوند، اما موضوع این نیست. یک مطالعه که حدود 100 بیمار مرد با ADHD نوع بیش فعال را مورد بررسی قرار داد، نشان داد که آنها در مقایسه با جمعیت مرجع دارای اضافه وزن بیشتری هستند.

چگونه ممکن است ADHD فرد را مستعد ابتلا به اختلال تغذیه کند؟

عوامل بیولوژیکی و ژنتیکی

  • مغز بیمار مبتلا به ADHD دوپامین کافی تولید نمی کند، ماده شیمیایی عصبی که در حس رضایت فرد نقش دارد ، که ممکن است باعث شود افراد از طریق غذا به دنبال رضایت باشند.
  • کسری GABA. مغزهای مبتلا به ADHD دارای سطح کمتری از GABA هستند، یک ماده شیمیایی عصبی که در جلوگیری و مهار نقش دارد.
  • پاکسازی می تواند نوعی تحریک سرخوشی تقریباً اعتیاد آور باشد که سطح دوپامین را افزایش می دهد.
  • جذب گلوکز در مغزهای ADHD بیشتر از مغزهای غیر ADHD طول می کشد که می تواند منجر به افزایش قند و مصرف کربوهیدرات شود.
تأثیر ADHD بر اختلال تغذیه
تأثیر ADHD بر اختلال تغذیه

عوامل شناختی

نقص عملکرد اجرایی می تواند بر تمام جنبه های خوردن و تهیه غذا تأثیر بگذارد. افراد مبتلا به ADHD ، مانند افرادی که دارای اختلالات خوردن هستند، از آگاهی شنوائی ضعیفی برخوردار هستند، که بر توانایی درک نشانه های گرسنگی و سیری تأثیر می گذارد.

عوامل رفتاری

  • کنترل ضعیف هیجانات لحظه ای می تواند منجر به پرخوری شود
  • عادات نامناسب خواب می توانند متابولیسم را نامنظم کنند
  • برنامه غذایی نامنظم می تواند منجر به پرخوری شود
  • خودتنظیمی ضعیف درک مقدار غذای خورده شده را دشوار می کند

عوامل عاطفی و عزت نفس

  • بی حوصلگی می تواند عامل مهمی در پرخوری باشد
  • غذا می تواند تسکینی برای خشم، غم، اضطراب و سایر احساسات دشوار فرد تلقی شود
  • بسیاری از افراد مبتلا به ADHD اغلب با عزت نفس پایین دست و پنجه نرم می کنند. غذا می تواند راهی برای کنار آمدن و احساس کنترل باشد، که می تواند منجر به اختلالات خوردن شود
عوامل عاطفی و عزت نفس
عوامل عاطفی و عزت نفس

به اشتراک بگذارید

Share on facebook
Share on linkedin
Share on twitter
Share on telegram
Share on whatsapp
Share on email

بیشتر بخوانید | مقالات مرتبط

رسوب کلسیم در شانه

رسوب کلسیم می‌تواند در هر جایی از بدن رخ بدهد؛ اما معمولاً در مفصل شانه ایجاد می‌شود. رسوب کلسیم در