درمان پارکینسون با فیزیوتراپی | معرفی تمرینات

فیزیوتراپی در پارکینسون

در این مقاله به درمان پارکینسون با فیزیوتراپی خواهیم پرداخت. امروزه به خوبی می دانیم که هر نوع ورزشی برای بیماران مبتلا به پارکینسون مفید است اما در این بین به کمک فیزیوتراپی نیز احتیاج داریم؛ چرا که متخصصین این حیطه می توانند راهنمایی های لازم را در انجام حرکاتی که سبب افزایش تحرک، قدرت و تعادل در بیماران می گردد ارائه داده و به آن ها کمک کند تا این تمرینات را به طور صحیح و مستقل انجام دهند. در این جا به برخی از کارهای درمانگران خواهیم پرداخت:

نکته: لطفا قبل از شروع به انجام هر برنامه تمرینی با پزشک نورولوژیست خود جهت ارجاع به فیزیوتراپیست متخصص در زمینه پارکینسون مشورت کنید.

تمرینات دامنه ای

یکی از انواع خاصّ تمرینات فیزیوتراپی برای پارکینسون LSVT BIG نامیده می شود. (LSVT سرواژه سازی عبارتِ درمان صوت به روش لی سیلورمن است که یکی از انواعِ آن به نامِ LSVT LOUD برای تقویت صدا به کار می رود.) این تمرینات به افزایش دامنه حرکات در بیماران مبتلا به پارکینسون کمک می کند. در تمرینات LSVT BIG حرکات فیزیکی به صورت اغراق شده و در دامنه های زیاد انجام می گردد تا کشش عضله را حفظ کرده و سرعت پیشرفت “کم حرکتی” در بیماران مبتلا به پارکینسون (که غالباً منجر به حرکات ریزتر و آشفته تشدید شونده می گردد) را کم کند. از جمله این تمرینات می توان به گام برداشتنِ بزرگ و تاب دادنِ بازوها اشاره کرد. از پزشک و یا فیزیوتراپیست خود در مورد تمرینات LSVT BIG سوال بپرسید.

الگوهای متقابل

در بیماری پارکینسون امکان اختلال در حرکات متقابل که شامل حرکت از یک طرف به طرف دیگر و یا حرکت از چپ به راست بوده وجود دارد؛ برای مثال در مورد این الگوها می توان به تاب دادن بازوها در حین راه رفتن اشاره کرد. درمانگر در راستای تقویت این الگوها برای شما تمرینات دوچرخه خوابیده (دوچرخه ثابتی است که در حین کار با آن بایستی دراز کشید) یا دستگاه بیضی شکل (که در حین کار با آن از دست ها و پاهای خود استفاده می کنید) را تجویز خواهد کرد. همچنین برخی از درمانگران فعالیت هایی همچون زمزمه ترانه در حین راه رفتن برای حفظ ریتم و شرکت در کلاس های رقص و تایچی را توصیه می کنند.

تمرینات تعادلی

تعادل طبیعی به تاثیر متقابل آنچه که می بینید (بازخورد دیداری)، گوش داخلی شما (که در تغییر جهت در فضا نقش دارد) و حسّ دریافت شده از سطح توسط پایتان بستگی دارد. در پارکینسون در تعادل بیماران اختلال ایجاد می شود؛ به نحوی که راه رفتن آن ها فاقد ثبات بوده و سبب ترسیدن آن ها از قرار داشتن در مکان های عمومی و شلوغ می گردد. تمرین راه رفتن می تواند نقش به سزایی در این بیماران داشته باشد. تمریناتی که در راستای بهبود تعادل انجام می شوند بایستی در حضور درمانگر بوده تا در صورت مشاهده هر گونه مشکل در حین حفظ تعادل، راهکاری جبرانی را به بیمار آموزش دهد.

کشش و انعطاف پذیری

ایجاد سفتی و کشش در عضلات خم کننده لگن، عضلات همسترینگ و عضلات ساق پا از عوارض شایع ابتلا به پارکینسون می باشند که بهترین راه برای مقابله با آن، کشش دادن به عضلات مذکور در فواصل زمانی متعدد در طول روز می باشد. جهت راهنمایی در مورد چگونگی ایجاد کشش از درمانگر متخصص در زمینه پارکینسون سوال کنید.

تمرینات تقویتی

اگرچه با افزایش سن افراد، عضلات آن ها به طور طبیعی ضعیف تر می گردند اما ضعف عضلات یکی از بزرگترین مشکلات موجود در بیماران مبتلا به پارکینسون می باشد؛ بنابراین تمرینات تقویتی بخش مهمی از تمرینات پارکینسون می باشند. بر اساس درجه بیماری هر فرد، تمرینات مقاومتی خاصّی با بهره گیری از دمبل های سبک و کِش های مقاومتی (نوع ضخیم تری از کِش های لاستیکی) برای بیمار مربوطه تجویز می گردند. جلسات تمرینی استخر که در آن ها از مقاومت ذاتی آب برای تقویت عضلات استفاده می گردد نیز می تواند گزینه مناسبی برای درمان پارکینسون با فیزیوتراپی باشد.