سلامتی چیست؟

سلامتی چیست؟

کلمه سلامتی به وضعیت عاطفی و جسمی مناسب اشاره دارد. در سال 1948 میلادی، سازمان بهداشت جهانی (WHO) سلامتی را با عبارتی تعریف کرد که هنوز هم از آن استفاده می شود:
“سلامتی حالتی کامل از نظر جسمی، روحی و اجتماعی است و صرفاً عدم وجود بیماری یا ناتوانی نیست.”

در سال 1986 سازمان بهداشت جهانی توضیحاتی را به این تعریف اضفه نمود:
“منبعی برای زندگی روزمره ، نه هدف زندگی. سلامت مفهومی مثبت است که بر منابع اجتماعی و شخصی و همچنین ظرفیت های جسمی تأکید دارد.”

این بدان معنی است که سلامتی منبعی برای حمایت از عملکرد یک فرد در جامعه گسترده است، نه اینکه به خودی خود هدف باشد. یک سبک زندگی سالم ابزاری را برای داشتن یک زندگی کامل با معنا و هدف فراهم می کند.

در سال 2009، طبق تحقیقاتی که در ژورنال Lancet منتشر شد، سلامتی را توانایی بدن برای سازگاری با تهدیدها و ناتوانی های جدید تعریف کردند.

انواع سلامتی

سلامت روانی و جسمی احتمالاً دو نوع سلامتی هستند که بیشتر مورد بحث قرار می گیرند. سلامت معنوی، عاطفی و مالی نیز به سلامت کلی کمک می کنند. متخصصان پزشکی این موارد را با کاهش سطح استرس و بهبود وضعیت روحی و جسمی مرتبط دانسته اند. به عنوان مثال، افرادی که از سلامت مالی بهتری برخوردار هستند، ممکن است نگران مسائل مالی کمتری باشند و امکان خرید منظم غذای تازه را دارند. کسانی که از سلامت معنوی خوبی برخوردار هستند ممکن است احساس آرامش و هدف داشته باشند که به سلامت روان کمک می کند.

سلامت جسمانی

فردی که از سلامت جسمی خوبی برخوردار است، احتمالاً عملکردها و فرایندهای بدنی دارد که در اوج خود کار می کنند. این نه تنها به دلیل عدم وجود بیماری بلکه به خاطر ورزش منظم، تغذیه متعادل و استراحت کافی به وجود آمده است. افراد در صورت لزوم برای حفظ تعادل تحت درمان پزشکی قرار می گیرند.

سلامت جسمی شامل پیگیری یک سبک زندگی سالم برای کاهش خطر بیماری است. به عنوان مثال، حفظ آمادگی جسمانی می تواند از اسقامت تنفسی و عملکرد قلب، قدرت عضلانی، انعطاف پذیری و ترکیب بدن محافظت کرده و سبب رشد آن ها شود.

سلامت جسمانی
سلامت جسمانی

مراقبت از سلامت جسمی شامل کاهش خطر آسیب بدنی نیز می شود، مانند:

  • به حداقل رساندن خطرات در محل کار
  • رعایت پیوسته بهداشت
  • اجتناب از مصرف دخانیات، الکل و مواد مخدر
  • هنگام مسافرت، تزریق واکسن های توصیه شده برای یک شرایط خاص یا کشور

سلامت جسمی خوب می تواند همزمان با سلامت روانی برای بهبود کیفیت زندگی عمومی فرد کار کند. به عنوان مثال، طبق مطالعه سال 2008، بیماری های روانی، مانند افسردگی، ممکن است خطر ابتلا به اختلالات مصرف مواد مخدر را افزایش دهد.

سلامت روان

طبق گفته وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده، سلامت روان به معنای سلامتی عاطفی، اجتماعی و روانی فرد است. سلامت روان به اندازه سلامت جسمی به عنوان بخشی از یک سبک زندگی کامل و فعال مهم است.

تعریف سلامت روان دشوارتر از سلامت جسمانی است زیرا بسیاری از تشخیص های روانشناختی به درک فرد از تجربه وی بستگی دارد. با این حال، با پیشرفت در آزمایشات، پزشکان اکنون قادر به شناسایی برخی علائم جسمانی ناشی برخی از انواع بیماری های روانی در سی تی اسکن و آزمایشات ژنتیکی هستند.

سلامت روان
سلامت روان

سلامت روان فقط با عدم وجود افسردگی، اضطراب یا اختلال دیگر دسته بندی نمی شود. بلکه به توانایی شخص در موارد زیر نیز بستگی دارد:

  • لذت بردن از زندگی
  • سر پا شدن مجدد بعد از دشواری ها و وفق پیدا کردن با مشکلات
  • تعادل بین عناصر مختلف زندگی، مانند خانواده و امور اقتصادی
  • وجود احساس امنیت و آرامش
  • دستیابی به پتانسیل کامل خود

سلامت جسمانی و روانی ارتباطات زیادی با هم دارند. به عنوان مثال، اگر یک بیماری مزمن بر توانایی فرد در انجام کارهای روزانه تأثیر بگذارد، ممکن است منجر به افسردگی و استرس شود. این احساسات می تواند به دلیل مشکلات مالی یا مشکلات حرکتی باشد.

یک بیماری روانی، مانند افسردگی یا بی اشتهایی، می تواند بر وزن بدن و عملکرد کلی تأثیر بگذارد.

مهم است که به سلامت به صورت یک مجموعه نگاه کرد و به طرف آن حرکت نمود تا چند فاکتور جداگانه. همه انواع سلامتی به هم پیوند خورده اند و افراد باید رفاه عمومی و تعادل را به عنوان کلید سلامتی هدف قرار دهند.

عوامل موثر بر سلامت

سلامت به طیف وسیعی از عوامل بستگی دارد.

عوامل ژنتیکی

افراد با انواع ژن ها متولد می شوند. در برخی از افراد، یک الگوی ژنتیکی یا تغییر غیر معمول می تواند به سطح سلامتی کمتر از حد مطلوب منجر شود. افراد ممکن است ژن هایی را از والدین خود به ارث ببرند که خطر ابتلا به برخی اختلالات افزایش می دهد.

فاکتورهای محیطی

عوامل محیطی در سلامتی نقش دارند. گاهی اوقات، محیط به تنهایی برای تأثیر بر سلامتی کافی است. در مواقع دیگر، محرک محیطی می تواند در شخصی که از نظر ژنتیکی مستعد بیماری خاصی است، احتمال ابتلا را افزایش دهد.

دسترسی به مراقبت های بهداشتی نقش مهمی دارد، اما WHO پیشنهاد می کند که عوامل زیر ممکن است تأثیر قابل توجهی بر سلامتی داشته باشند:

  • جایی که شخص زندگی می کند
  • وضعیت محیط اطراف
  • ژنتیک
  • میزان درآمد
  • سطح آموزش
  • وضعیت شغلی

دسته بندی این موارد به شرح زیر امکان پذیر است:

  • محیط اجتماعی و اقتصادی: می تواند شامل وضعیت مالی یک خانواده یا جامعه و همچنین فرهنگ اجتماعی و کیفیت روابط باشد.
  • محیط فیزیکی: شامل میکروب هایی است که در یک منطقه وجود دارد و همچنین میزان آلودگی است.
  • خصوصیات و رفتارهای شخص: ترکیب ژنتیکی و شیوه زندگی فرد می تواند بر سلامت کلی وی تأثیر بگذارد.

به اشتراک بگذارید

Share on facebook
Share on linkedin
Share on twitter
Share on telegram
Share on whatsapp
Share on email

بیشتر بخوانید | مقالات مرتبط

رسوب کلسیم در شانه

رسوب کلسیم می‌تواند در هر جایی از بدن رخ بدهد؛ اما معمولاً در مفصل شانه ایجاد می‌شود. رسوب کلسیم در