تحقیقات نشان داده اند که فیزیوتراپی بیمار آلزایمر در منزل علائم آلزایمر را کند می کند. افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در انجام کارهای ساده مشکل داشته باشند. درمانگران فیزیوتراپی با همکاری با خانواده های افراد مبتلا به آلزایمر به بیمار کمک می کنند تا با خیال راحت حرکت کنند و تا حد ممکن بهترین زندگی خود را داشته باشند. فیزیوتراپیست ها متخصصان حرکات هستند. آنها کیفیت زندگی را از طریق مراقبت های عملی، آموزش به بیمار و حرکات تجویز شده بهبود می بخشند. برای ارزیابی می توانید مستقیماً با فیزیوتراپیست تماس بگیرید و از خدمات فیزیوتراپی در منزل بهره مند شوید.
بیماری آلزایمر چیست؟
بیماری آلزایمر یک بیماری پیشرونده است. این بیماری به سلول های مغزی آسیب می رساند و بر نحوه صحبت، تفکر، حرکت و برخورد با افراد دیگر تأثیر می گذارد. این بیماری می تواند منجر به کاهش حافظه و توانایی انجام فعالیت های روزانه شود.
خطر ابتلا به آلزایمر با افزایش سن بیشتر می شود. افراد به ندرت قبل از 60 سالگی به این بیماری مبتلا می شوند. اکثر افراد مبتلا به این بیماری سابقه خانوادگی ندارند.
علائم و نشانه ها
10 علامت هشداردهنده برای بیماری آلزایمر وجود دارد:
- تغییرات حافظه که زندگی روزمره را مختل می کند.
- مشکل در تصمیم گیری، به ویژه در برنامه ریزی یا حل مشکلات.
- مشکل در انجام کارهای آشنا
- سردرگمی در مورد زمان یا مکان.
- مشکل در درک تصاویر بصری یا نحوه تطبیق اشیا (روابط فضایی).
- پیدا کردن کلمات مناسب برای گفتن یا نوشتن.
- گم کردن اشیا و از دست دادن توانایی دنبال کردن مسیرهای قبلی.
- ضعف یا کاهش قضاوت در مورد ایمنی.
- کناره گیری از کار یا فعالیت های اجتماعی.
- تغییر در خلق و خو یا شخصیت.
افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در مکان هایی که قبلاً می شناخته اند گم شوند. در مراحل بعدی بیماری، ممکن است بیقراری کرده و سرگردان شوند. اغلب، این بی قراری در اواخر بعد از ظهر و عصر اتفاق می افتد. آنها ممکن است از خانواده و دوستان خود جدا شوند یا چیزهایی را ببینند یا بشنوند که وجود خارجی ندارند. آنها ممکن است این تصور را داشته باشند که دیگران دروغ می گویند، خیانت می کنند یا سعی می کنند به آنها آسیب برسانند.
در کنار این علائم “شناختی”، انجام کارهای ساده ممکن است در مراحل بعدی دشوار شود. در نهایت، آنها ممکن است در غذا خوردن، استحمام، توالت رفتن و لباس پوشیدن به کمک نیاز داشته باشند. افراد مبتلا به آلزایمر معمولاً می توانند تا آخرین مرحله بیماری راه بروند. با این حال، آنها ممکن است قدرت و تعادل خود را از دست بدهند، که می تواند منجر به افزایش خطر سقوط شود.
مراحل بیماری آلزایمر
بیماری آلزایمر خفیف (مراحل اولیه)
- کارکرد مستقل: ممکن است رانندگی کند، کار کند یا شاید جدا از فعالیت های اجتماعی باشد.
- حفره های حافظه: کلمات آشنا، محل اشیا، نام افراد جدید، مطالبی که اخیراً خوانده شده است.
- مشکلاتی که خانواده، دوستان و پزشکان متوجه آن شده اند: چالش های انجام فعالیت ها در خانه یا محل کار، مشکل در برنامه ریزی
- تغییرات ظریف شخصیتی
- اختلال در توجه به زمان و تاریخ
بیماری آلزایمر متوسط (مرحله میانی)
- طولانی ترین مرحله است و ممکن است سال ها طول بکشد.
- تغییرات شخصیتی: بدخلق یا گوشه گیر، مشکوک، توهم
- افزایش از دست دادن حافظه: فراموشی در مورد سابقه شخصی، عدم یادآوری آدرس، شماره تلفن یا دبیرستانی که از آن فارغ التحصیل شده اند.
- کاهش استقلال: مشکل در کنترل روده و مثانه، افزایش خطر سرگردان شدن یا گم شدن، وابستگی به انتخاب لباس مناسب برای رویداد یا فصل، افزایش آشفتگی
- اختلال در شناخت و تفکر انتزاعی
- بیقراری و تحریک
- ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره
- اختلال در قضاوت
- رفتارهای اجتماعی نامناسب
- فقدان بینش و تفکر انتزاعی
- رفتارهای تکراری
- اشتهای سیری ناپذیر
بیماری آلزایمر شدید (مرحله نهایی)
- کاهش واکنش به محیط: کاهش توانایی برقراری ارتباط و ممکن است با عبارات کوتاه صحبت کند، کاهش آگاهی از تجربیات و محیط اطراف
- وابستگی به مراقب و کاهش عملکرد بدنی مانند راه رفتن، نشستن و بلع؛ افزایش آسیب پذیری در برابر عفونت ها
- ضعف، بی توجهی به غذا
- ناتوانی در برقراری ارتباط
- بی اختیاری ادرار و مدفوع
- تشنج
بیماری های همراه با آلزایمر
کاهش مراقبت از خود و کاهش تحرک و بی اختیاری های ناشی از آلزایمر سبب همراه برخی دیگر از بیماری ها در فرد مبتلا به آلزایمر می گردد. از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بیماری عروقی
- بیماری تیرویید
- آپنه خواب
- پوکی استخوان
- گلوکوم
- سرطان
- روماتیسم مفصلی
- افسردگی
بیماری آلزایمر چگونه تشخیص داده می شود؟
علت دقیق بیماری آلزایمر ناشناخته است. این امر به احتمال زیاد به دلیل عوامل دخیل زیادی است که تشخیص را دشوار می کنند. هیچ آزمایش واحدی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. محققان با استفاده از تصویربرداری مغزی به تشخیص بیشتر نزدیک می شوند. اسکن هایی که ممکن است به تشخیص کمک کنند شامل سی تی اسکن، MRI و سونوگرافی است. این آزمایشات می توانند ساختار یا عملکرد غیرطبیعی مغز را نشان دهند. همچنین ممکن است از آزمون های عملکرد ذهنی و سایر آزمون ها استفاده شود.
فیزیوتراپی بیمار آلزایمر در منزل
فعالیت بدنی در زندگی بیماران مبتلا به آلزایمر بسیار مهم است و هرچه زودتر بهتر. با توجه به شواهد اخیر آزمایشات بالینی که نشان می دهد مداخلات قبلی که در دوره بیماری آلزایمر به کار گرفته می شوند، به احتمال زیاد برای اصلاح بیماری به کار می روند، در حالی که استفاده از فعالیت بدنی قبلی برای کاهش فرآیندهای آسیب شناختی و کاهش ضعف شناختی ضروری است.
درمانگران فیزیوتراپی در موقعیت خوبی برای کمک به افراد در سن بالا هستند. تحقیقات نشان می دهد که:
- فعالیت بدنی می تواند عملکرد مغز و حافظه را بهبود بخشد. این امر برای افراد مسن سالم یا کسانی که مشکلات شناختی خفیفی دارند صادق است.
- ورزش منظم می تواند شروع بیماری آلزایمر را در افراد مسن سالم به تاخیر بیندازد.
- ورزش منظم ممکن است با بهبود قدرت، تعادل و توانایی راه رفتن، کاهش توانایی انجام وظایف را در افرادی که مبتلا به آلزایمر هستند به تاخیر بیاندازد.
فیزیوتراپیست ها متخصصان حرکات هستند. آنها برنامه های تمرینی را برای افراد مبتلا به انواع بیماری ها از جمله بیماری آلزایمر طراحی می کنند. آنها می توانند نقش مهمی در جلوگیری از زوال داشته باشند.
در مراحل اولیه و میانی بیماری آلزایمر ، درمانگران فیزیوتراپی به افراد کمک می کنند تا تحرک خود را حفظ کنند. با این کمک، افراد می توانند به ایفای نقش خود در خانه و اجتماع ادامه دهند.
در مراحل بعدی بیماری، فیزیوتراپیست ها می توانند به افراد کمک کنند تا جایی که ممکن است فعالیت های روزانه خود را ادامه دهند. این امر بار خانواده و مراقبان را کاهش می دهد. آنها می توانند مراقبین و خانواده را در مورد چگونگی بهبود ایمنی و مدیریت نیازهای عزیزان خود راهنمایی کنند. فیزیوتراپیست ها می توانند از طریق ارزیابی خانگی به ایمن سازی خانه کمک کنند. فیزیوتراپی می تواند به بهبود کیفیت زندگی کمک کند و ممکن است نیاز به مراقبت های مبتنی بر امکانات را به تاخیر بیاندازد.
افراد مبتلا به بیماری آلزایمر شرایط دیگری را نیز در ارتباط با افزایش سن تجربه می کنند. این موارد می تواند شامل آرتروز، افتادن یا شکستگی استخوان ها باشد. درمانگران فیزیوتراپی توجه زیادی به این دارند که چگونه بیماری می تواند بر سایر شرایط سلامتی تأثیر بگذارد.
درمانگران فیزیوتراپی آموزش دیده اند تا از انواع روش ها، تکنیک ها و رویکردهای منحصر به فرد برای درمان افراد مبتلا به بیماری آلزایمر استفاده کنند، از جمله:
- نشانه های دید، صدا و لمس. فیزیوتراپیست ممکن است از نشانه های بینایی مانند بالا بردن هر دو دست برای بلند کردن فرد استفاده کند. نشانه های کلامی دستورات کوتاه ، ساده و گفتاری هستند. نشانه های لمسی ممکن است شامل گرفتن دست کسی برای راه رفتن او باشد.
- شبیه سازی. فیزیوتراپ به عنوان یک “آینه” عمل می کند تا به فرد نحوه حرکت را نشان دهد. به عنوان مثال، برای کمک به فرد در بالا بردن بازوی راست، فیزیوتراپیست بازوی چپ خود را بالا می برد.
- تفکیک فعالیت ها. درمانگران فیزیوتراپی می توانند فعالیت ها را به “قطعات” کوتاه و ساده گام به گام تقسیم کنند. از این تکنیک می توان برای مثال برای آموزش نحوه حرکت ایمن از حالت خوابیدن روی تخت به نشستن روی صندلی استفاده کرد.
- راهنمایی دستی. فیزیوتراپیست دست بیمار را می گیرد یا قسمت دیگری از بدن را لمس می کند تا او را در حرکتی راهنمایی کند.
- تمرین عضلات. برای کمک به راه رفتن ایمن، فیزیوتراپیست می تواند ماهیچه های فرد را آموزش دهد تا یاد بگیرد در برابر تغییرات مانند سطوح ناهموار یا ناپایدار واکنش نشان دهد.
تحقیقات نشان داده است که فیزیوتراپی همچنین می تواند علائم آلزایمر را به چهار طریق کاهش دهد:
- پرخاشگری را کاهش داده و خلق و خو را بهبود بخشد.
پرخاشگری و افسردگی می توانند از ویژگی های مشترک در طول پیشرفت آلزایمر باشند. درمانگر فیزیوتراپی به والدین یا عزیز شما کمک می کند تا فعال باشند. نشان داده شده که فعالیت های منظم برای بهبود خلق و خو و کاهش پرخاشگری مفید بوده اند.
فیزیوتراپی همچنین با ورزش منظم به متعادل ساختن پرخاشگری کمک می کند. درمانگر با استفاده از تمرینات و حرکات کششی کمک می کند که اندورفین آزاد شود که باعث می شود مغز را آرام کند. یک مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به آلزایمر که به طور منظم در طی یک دوره 24 ماهه در فیزیوتراپی شرکت می کردند، بستری شدن کمتری در ارتباط با مشکلات رفتاری داشتند.
- افزایش تحرک و قدرت.
بیماری آلزایمر غالباً بر تعادل تأثیر می گذارد و می تواند منجر به سقوط شود. فیزیوتراپی منظم همزمان با کاهش هماهنگی ناشی از بیماری، به تقویت استخوان ها و ماهیچه ها کمک می کند.
ممکن است متوجه شوید که گرچه عزیز شما قادر به راه رفتن است اما گامی ناپایدار دارد. فیزیوتراپیست برای تقویت حافظه ماهیچه ای برای جلوگیری از زمین خوردن با فرد بیمار همکاری می کند. عضلات همچنان می دانند چگونه واکنش نشان دهند حتی زمانی که مغز قادر به ثبت سطوح ناپایدار نیست. مزیت اضافی فیزیوتراپی منظم، بهبود خواب است.
- حفظ استقلال در فعالیت های روزمره.
توانایی مراقبت از خود یک راه مهم برای مستقل بودن است. انجام فعالیت های روزانه مانند حمام کردن، لباس پوشیدن، غذا خوردن و توالت رفتن می تواند با وجود آلزایمر مشکل شود. درمانگر فیزیوتراپی فرصت هایی را برای تمرین فراهم می کند و توانایی انجام فعالیت های روزانه را تقویت می کند.
درمانگر فیزیوتراپی همچنین می تواند به اعضای خانواده کمک کند تا محیطی امن برای افراد مبتلا به آلزایمر ایجاد کنند. این یک هدف رایج است که بتوانیم عملکرد و استقلال فرد را تا آنجا که ممکن است حفظ کنیم.
فیزیوتراپی می تواند بین برخاستن از توالت یا عدم توانایی برخاستن تفاوت ایجاد کند.
- از دست دادن حافظه را کند می کند.
از دست دادن حافظه برای افراد مبتلا به آلزایمر و عزیزانشان یک سرخوردگی بزرگ است. فیزیوتراپی شامل فعالیت بدنی منظم است که جریان خون را به مغز بهبود می بخشد.
یک مطالعه تحقیقاتی نشان داد که 40 دقیقه فعالیت بدنی به مدت چهار بار در هفته در طول یک سال منجر به رشد هیپوکامپ می شود. هیپوکامپ قسمتی از مغز است که مسئول حافظه است. همچنین افزایش ماده خاکستری و سفید مغز نیز مشاهده شده است. آسیب به ماده خاکستری و سفید از علائم شایع آلزایمر است.
آموزش اعضای خانواده و مراقبین
ممکن است اعضای خانواده در مورد نحوه انتقال، بلند کردن یا انتقال فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به آموزش نیاز داشته باشند. درمانگران فیزیوتراپی می توانند مراقبین را در مورد چگونگی جلوگیری از صدمه به خود و شخص مبتلا به بیماری راهنمایی کنند. درمانگران فیزیوتراپی علاوه بر مراقبت های عملی، نحوه استفاده از تجهیزات و وسایل کمکی را نیز به افراد آموزش می دهند.
آیا بیماری آلزایمر قابل پیشگیری است؟
بسیاری از مطالعات تحقیقی نشان داده اند که افراد دارای فعالیت جسمی (در مقایسه با افراد غیرفعال) با افزایش سن کمتر با مشکلات روانی (زوال عقل) روبرو می شوند. برخی تحقیقات می گویند افزایش تناسب قلب و ریه ها حتی ممکن است از پیری (هدر رفتن یا آتروفی) مغز جلوگیری کند. فیزیوتراپیست شما می تواند یک برنامه ورزشی طراحی کند تا به شما در افزایش سلامت با بالا رفتن سن کمک کند. برای اطلاعات بیشتر در این مورد می توانید به مطلب آلزایمر و راه های پیشگیری از آن مراجعه نمایید.
