یکی از مشکلاتی که ممکن است بسیاری از افراد دچار آن شوند، آرنج گلف بازان است. نیازی نیست که شما حتماً گلف باز باشید تا دچار این مشکل شوید. این نام صرفاً یک اصطلاح است. کار با راکت تنیس، استفاده زیاد از چکش، تایپ کردن زیاد و… می‌تواند موجب بروز این مشکل شود. آرنج گلف بازان نوعی تاندونیت است که با گذشت زمان در تاندون‌هایی که ساعد و آرنج شما را به هم متصل می‌کنند، پارگی‌های ریزی ایجاد می‌شود که می‌تواند باعث درد مچ، آرنج و ساعد شود. اگر این مشکل درمان نشود، می‌تواند باعث آسیب دائمی شود. به عنوان مثال، این مشکل می‌تواند موجب محدود کردن دامنه حرکتی آرنج، ایجاد درد مزمن و تضعیف قدرت مشت شود.
در این مقاله می خواهیم به بررسی این مشکل و روش های درمانی آن بپردازیم. با ما همراه باشید.
آرنج گلف بازان چه کسانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
می‌توان گفت که کمتر از یک درصد از مردم به این مشکل دچار هستند. این بیماری بیشتر در بین مردان و زنان 45 تا 65 ساله رایج است. زنان بیشتر از مردان به این مشکل دچار میگردند. تقریباً 90 درصد از افراد مبتلا به آرنج گلف بازان در انجام کاری غیر از ورزش به آن مبتلا می شوند.
آرنج گلف بازان چگونه بر بدن تأثیر می‌گذارد؟
این مشکل معمولاً دست غالب شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به عنوان مثال، افراد راست دست، این مشکل را در دست راست خود احساس می‌کنند. علائم این مشکل نیز در ابتدا به صورت یک نقطه حساس در بخش داخلی آرنج احساس می‌شود. سپس درد آن پخش می‌شود و به بخش بالایی و پایینی دست می‌رسد.
تفاوت بین آرنج تنیس بازان و آرنج گلف بازان چیست؟
یکی دیگر از مشکلاتی که ممکن است برای آرنج پیش بیاید، تنیس البو یا آرنج تنیس بازان است. همانند آرنج گلف بازان، این مشکل نیز به دلیل استفاده مکرر از مچ دست و بازو با هدف پرتاب کردن، بلند کردن یا ضربه زدن ایجاد می‌گردد. تفاوت این دو در این است که تنیس البو در قسمت بیرونی آرنج ایجاد می‌شود و درد را در این ناحیه حس خواهید کرد.
علائم آرنج گلف بازان چیست؟
بروز علائم آرنج گلف بازان (اپیکوندیلیت داخلی) ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد. معمولاً درد این مشکل در اول صبح بدتر است. علائم دیگر عبارت‌اند از:
- احساس درد زیاد در ساعد یا مچ
- احساس درد در زمان مشت کردن
- کاهش توانایی و قدرت در زمان گرفتن چیزها
- سوزن سوزن شدن دست
- بی‌حسی دست
نحوه تشخیص آرنج گلف بازان
برای تشخیص باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک دست شما را بررسی می‌کند. علائم را می‌پرسد و سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند. علاوه بر این، از شما خواسته می‌شود تا یک سری حرکات خاص را اجرا کنید تا میزان درد بررسی شود. سایر آزمایشات شامل موارد زیر می‌شود:
- ام آر آی
- سونوگرافی
- سی تی اسکن
- اسکن استخوان
پزشک از این تصاویر برای بررسی شدت آسیب استفاده می‌کند.
روش‌های درمان آرنج گلف بازان
پیش از هر کاری باید به بازوی خود استراحت دهید. توصیه می‌شود پیش از شروع مجدد ورزش یا کاری که به آرنج شما فشار وارد می‌کند، حداقل شش هفته به دست خود استراحت بدهید. راه‌های دیگر شامل موارد زیر می‌شود:
- استفاده از کمپرس یخ روی ساعد
- مصرف داروهای ضدالتهاب
- بستن بریس روی ساعد
- بستن آتل در شب
- رفتن به فیزیوتراپی
اگر درد شما مداوم و شدید است، ممکن است به روش‌های درمانی دیگری نیاز پیدا کنید:
- تزریق کورتیکواستروئید
- پرولوتراپی (تزریق محرک به دست برای تسریع روند بهبودی)
- تزریق پلاسما یا PRP
فیزیوتراپی برای درمان آرنج گلف بازان
فیزیوتراپی یکی از بهترین روش‌های درمان این مشکل است. فیزیوتراپ مشکل شما را بررسی می‌کند و سپس با توجه به شدت آسیب تمریناتی را برای شما طراحی می‌کند. شما می‌توانید این تمرینات را به سادگی در منزل اجرا کنید. حتماً در زمان اجرای تمرینات و نرمش‌های فیزیوتراپی به نکات ذکر شده توسط فیزیوتراپ دقت کنید؛ زیرا عدم اجرای صحیح تمرینات می‌تواند مشکل شما را بدتر کند؛ اما معمولاً آرنج گلف بازان با فیزیوتراپی رفع می‌شود و بهبود می‌یابد.
هر زمان که در حین اجرای تمرینات احساس درد کردید یا متوجه بدتر شدن علائم شدید، تمرین را متوقف کنید و به فیزیوتراپیست خود اطلاع دهید تا در صورت لزوم تغییراتی در برنامه انجام گردد. در ادامه تمرینات فیزیوتراپی آرنج گلف بازان را می‌آوریم.
تمرین اول
در طول این تمرین بدن خود را ثابت نگه دارید.
در حالی که نشسته‌اید، ساعد آسیب دیده خود را به گونه‌ای روی میز یا دسته یک صندلی قرار دهید که کف دست به سمت پایین باشد.
دست مخالف خود را روی پشت دست آسیب دیده قرار دهید.
حال دست آسیب دیده را به سمت بالا فشار دهید. از دست مخالف خود برای ایجاد مقاومت استفاده کنید و کمی به سمت پایین فشار دهید.
10 ثانیه ادامه دهید و به آرامی مقاومت را افزایش دهید.
حال به آرامی دست خود را رها کنید. این تمرین را 15 بار تکرار کنید.
تمرین دوم
در حین انجام این تمرین بدن خود را ثابت نگه دارید.
در حالی که نشسته‌اید، ساعد آسیب دیده خود را به گونه‌ای روی یک میز یا دسته یک صندلی قرار دهید که کف دست به سمت بالا باشد.
کف دست مخالف را به دست آسیب دیده خود فشار دهید.
دست آسیب دیده خود را به سمت بالا فشار دهید، در همین حین از دست مخالف خود برای ایجاد مقاومت (با فشار دادن دست پایین) استفاده کنید.
10 ثانیه ادامه دهید و به آرامی مقاومت را افزایش دهید.
حال به آرامی دست را رها کنید. 15 بار این تمرین را تکرار کنید.
تمرین سوم
برای اجرای این تمرین بنشینید و دست آسیب دیده خود را روی یک میز قرار دهید. دست را به گونه‌ای قرار دهید که از لبه میز آویزان شود. کف دست باید رو به پایین باشد.
وزنه‌ای سبک را با دست آسیب دیده خود نگه دارید.
حال دست را به آرامی پایین ببرید. سپس دوباره به جای اول برگردانید.
15 بار این تمرین را انجام دهید.
روزی 1 تا 3 ست از این تمرین را تکرار کنید.
تمرین چهارم
برای اجرای این تمرین بنشینید و دست آسیب دیده خود را روی یک میز قرار دهید. دست را به گونه‌ای قرار دهید که از لبه میز آویزان شود. کف دست باید رو به بالا باشد.
وزنه‌ای سبک را با دست آسیب دیده خود نگه دارید.
حال دست را به آرامی بالا بیاورید. سپس دوباره به جای اول برگردانید.
15 بار این تمرین را انجام دهید.
روزی 1 تا 3 ست از این تمرین را تکرار کنید.
تمرین پنجم
دست آسیب دیده را در مقابل خود دراز کنید. کف دست باید به سمت بالا باشد.
حال با دست سالم نوک انگشتان دست آسیب دیده را به سمت پایین بکشید و فشار دهید.
این کشش را برای 30 ثانیه نگه دارید.
باید کشش را در قسمت زیرین ساعد خود احساس کنید.
2 تا 5 بار این تمرین را تکرار کنید.
تمرین ششم
دست آسیب دیده را در مقابل خود دراز کنید. کف دست باید به سمت پایین باشد.
دست را مشت کنید.
حال مچ دست را به سمت پایین خم کنید.
با دست سالم مچ دست خود را بیشتر خم کنید تا زمانی که کشش خفیفی را در ساعد خود احساس کنید.
حداقل 15 تا 30 ثانیه فشار را حفظ کنید.
این تمرین را 2 تا 4 بار انجام دهید.
تمام این مراحل را با انگشتان باز نیز اجرا کنید.
تمرین هفتم
آرنج آسیب دیده را در کنار خود نگه دارید و حدود 90 درجه خم کنید. دست خود را به سمت پایین مشت کنید.
در حالی که مچ دست خود را خم کرده‌اید، به آرامی آرنج را صاف کنید و دست را به سمت پایین ببرید.
سپس مشت خود را به سمت بیرون بچرخانید. در این حالت باید کمی کشیدگی احساس کنید.
بین 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
این تمرین را 2 تا 4 بار تکرار کنید.
می‌توانید مراحل را با دست دیگر خود نیز تکرار کنید.
افتادگی شانه چیست؟ برای اطلاعات بیشتر می توانید مقاله مورد نظر را مطالعه نمایید.
سخن نهایی
در این مقاله به بررسی آرنج گلف بازان پرداختیم و روش‌های درمانی آن را بررسی کردیم. یکی از بهترین روش‌های درمانی برای این مشکل، فیزیوتراپی است. معمولاً با تمرینات فیزیوتراپی می‌توانید این مشکل را رفع کنید. برای دریافت خدمات فیزیوتراپی در منزل می توانید با فیزیوتراپیست های توان هاب از طریق راه های ارتباطی درج شده در وب سایت ارتباط برقرار نمایید که در اسرع وقت پاسخگوی شما خواهند بود.
