سندروم دکرون نوعی تورم دردناک در اطراف تاندون‌های شست است. این مشکل در اثر حرکات تکراری با انگشت شست و مچ دست ایجاد می‌شود. معمولاً این مشکل با بستن آتل و استراحت کردن رفع می‌شود؛ اما گاهی هم به درمان‌های تخصصی‌تر نیاز دارد. در این مقاله می‌خواهیم به بررسی سندروم دکرون بپردازیم و روش‌های درمان آن را توضیح دهیم. با ادامه این مطلب ما را همراهی کنید.
منظور از سندروم دکرون چیست؟
این مشکل نوعی التهاب دردناک در اطراف تاندون‌های شست است. تاندون‌ها ماهیچه‌ها را به استخوان‌های شما پیوند می‌دهند. تاندون‌ها بافت‌هایی قوی و منعطف شبیه به طناب هستند. وقتی عضله‌ای را منقبض می‌کنید، تاندون‌ها استخوان‌هایی را که به آن متصل هستند، می‌کشند و آنها را به حرکت وا می‌دارند. دو تاندون انگشت شست شما را به مچ دست متصل می‌کند.
این تاندون‌ها به راحتی از میان تونل بافتی به نام غلاف رد می‌شوند. این سندروم زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی موجب تورم یا ضخیم شدن غلاف اطراف تاندون‌های شست شما می‌شود. این تورم باعث ایجاد اصطکاک اضافی در هنگام استفاده از انگشت شست و مچ دست می‌شود. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، برخی از حرکات شست و مچ دست دردناک و دشوارتر می‌شوند. این سندرم معمولاً موجب بروز درد در بخش پایینی شست می‌شود و می‌تواند به ساعد نیز گسترش پیدا کند. این مشکل بسیار شایع است و هر ساله حدود یک درصد از مردم دچار آن می‌شوند.
علائم سندروم دکرون
شایع‌ترین علامت این سندروم درد در مچ همان دستی است که شستش آسیب دیده است. برخی از افراد ممکن است به طور ناگهانی متوجه درد شوند؛ اما در برخی دیگر درد به مرور ایجاد و بدتر می‌شود. این درد معمولاً:
- وقتی از دست، مچ و شست استفاده می‌کنید، بدتر می‌شود.
- از مچ دست به شست و ساعد گسترش می‌یابد.
- وقتی چیزی را به دست خود بگیرید، بدتر می‌شود.
علائم دیگر عبارت‌اند از:
- تورم
- احساس صدا یا ترک خوردن در مچ دست در زمان حرکت شست
- سفتی انگشت شست
- عدم امکان صاف نگه داشتن شست
- بی‌حسی در مچ یا شست
دلایل بروز سندروم دکرون
هر چیزی که تاندون‌های انگشت شست شما را تحریک کند می‌تواند باعث بروز این مشکل شود. شایع‌ترین علل عبارت‌اند از:
- استفاده بیش از حد از انگشت شست یا مچ دست
- گرفتن مکرر چیزها برای کار یا سرگرمی
- مشکلات پزشکی که موجب التهاب می‌شوند مثل آرتروز
- ضربه مستقیم به انگشت شست یا مچ دست
- انجام فعالیت‌های تکراری در حالی که جسمی را محکم در دست گرفته‌اید، مثل بلند کردن کودکان خردسال، باغبانی، استفاده از چکش و ابزارهای این چنینی، انجام ورزش‌هایی مثل تنیس و… .
چه افرادی بیشتر به سندروم دکرون مبتلا می‌شوند؟
هر کسی ممکن است این مشکل را تجربه کند؛ اما برخی از افراد بیشتر در معرض خطر هستند:
- زنان
- افراد بالای 40 سال
- افرادی که از کودکان مراقبت می‌کنند
- والدینی که کودک خردسال دارند
- افرادی که کارهای یدی می‌کنند
- ورزشکاران
نحوه تشخیص سندروم دکرون
در ابتدا پزشک شما را معاینه می‌کند. از شما خواسته می‌شود تا دست و شست خود را حرکت دهید تا دامنه حرکتی شما مشخص گردد. میزان درد و شدت آن نیز باید مشخص شود. سپس پزشک از شما می‌خواهد تا تست فینکلشتاین را اجرا کنید.
برای اجرای این تست باید دست خود را دراز کنید. سپس دست خود را مشت کنید. انگشت شست خود را با این مشت بگیرید. حال دست خود را به آرامی بالا و پایین ببرید. مثل زمانی که به کسی دست می‌دهید. اگر به سندروم دکرون مبتلا باشید، در زمان اجرای این تست احساس درد خواهید کرد. علاوه بر این تست، ممکن است پزشک از شما بخواهد تا عکس اشعه ایکس تهیه کنید تا تشخیص دقیق‌تر انجام شود و با مشکلات دیگری همچون آرتروز اشتباه گرفته نشود.
روش‌های درمان سندروم دکرون
روش‌های مختلفی برای درمان این مشکل وجود دارد. در ادامه این روش‌ها را می‌آوریم:
- استفاده از آتل یا بریس: آتل یا بریس مچ و دست شما را در جای خود نگه می‌دارد تا فشار از روی تاندون‌های شست برداشته شود.
- استفاده از کمپرس سرد: کمپرس سرد می‌تواند تورم را کاهش دهید و درد را تسکین بخشد. می‌توانید چند بار در روز کمپرس سرد را به مدت 20 دقیقه روی دست بگذارید.
- استراحت کردن: راه دیگر این است که استراحت کنید و از دست آسیب دیده استفاده نکنید.
- NSAID ها: NSAIDهای بدون نسخه التهاب را کاهش می‌دهند و درد را تسکین می‌بخشند.
- کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها داروهای ضدالتهابی تجویزی هستند. اگر درد شدید باشد، ممکن است پزشک این دارو را به غلاف تاندون تزریق کند.
- فیزیوتراپی: یکی از بهترین روش‌های درمان سندروم دکرون، فیزیوتراپی است. تمرینات و ورزش‌های مختلفی برای تسکین این درد و بهبود آن وجود دارد.
- جراحی: اگر روش‌های غیرتهاجمی پاسخگو نبودند و درد شما همچنان ادامه داشت یا بدتر شد، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند. جراحی سندروم دکرون یک عمل سرپایی است و در همان روز می‌توانید به خانه بروید.
پیشنهاد می شود مقاله فیزیوتراپی انگشت دست در وب سایت توان هاب را مطالعه نمایید.
فیزیوتراپی سندروم دکرون
همان طور که پیش‌تر اشاره کردیم یکی از بهترین روش‌های درمانی برای بیماری دکرون، فیزیوتراپی است. نکته مثبتی که در مورد فیزیوتراپی وجود دارد این است که می‌توانید جلسات را در خانه برگزار کنید و نیازی نیست به کلینیک بروید. این گونه می‌توانید در وقت و هزینه صرفه‌جویی کنید و جلسات را با توجه به وقت خود برنامه‌ریزی کنید.
فیزیوتراپ نیز مانند پزشک دست شما را معاینه می‌کند. سپس دامنه حرکتی شما را بررسی می‌کند و میزان درد را چک می‌کند. در نهایت با توجه به همه این موارد تمریناتی را برای شما مشخص می‌کند. در ادامه بهترین تمرینات فیزیوتراپی مناسب برای بیماری دکرون را می‌آوریم.
تمرین اول فیزیوتراپی سندروم دکرون
دست خود را روی یک سطح صاف قرار دهید. کف دست به سمت بالا باید باشد.
حال انگشت شست خود را بلند کنید و به قسمت پایین انگشت کوچک بچسبانید.
در این حالت کششی را در پشت انگشت شست خود احساس خواهید کرد. 6 ثانیه دست را در این حالت نگه دارید و رها کنید.
این حرکت را 8 تا 12 بار تکرار کنید.
تمرین دوم فیزیوتراپی سندروم دکرون
دست خود را صاف روی یک میز قرار دهید. کف دست به سمت بالا باشد.
حال نوک انگشت شست را به نوک انگشت کوچک برسانید.
دست را 6 ثانیه در این وضعیت نگه دارید. سپس رها کنید.
این تمرین را 10 بار تکرار کنید.
تمرین سوم فیزیوتراپی سندروم دکرون
دست را به گونه‌ای جلوی خود قرار دهید که گویی میخواهید به کسی دست بدهید. بهتر است برای حمایت بیشتر دست را روی یک میز بگذارید.
با دست دیگر خود انگشت شست را به سمت پایین بیاورید. این کار را از قسمت انتهایی شست انجام دهید.
در این حالت باید کششی در قسمت پایه شست و داخل مچ احساس کنید.
حداقل 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
این تمرین را 5 تا 10 بار تکرار کنید.
تمرین چهارم فیزیوتراپی سندروم دکرون
برای اجرای این تمرین نیز دست را به حالت تمرین قبلی نگه دارید. انگشت شست را روی کف دست خود خم کنید.
از دست دیگر خود برای پایین آوردن انگشتان استفاده کنید. مچ شما باید کمی کشیده شود.
حداقل 15 تا 30 ثانیه دست را در این حالت نگه دارید. این تمرین را 2 تا 4 بار تکرار کنید.
تمرین پنجم فیزیوتراپی سندروم دکرون
دست خود را روی میزی قرار دهید. کف دست به سمت بالا باشد. وزنه کوچکی را در دست بگیرید.
حال مچ دست را به سمت بالا حرکت دهید. سپس به حالت اولیه برگردانید.
این تمرین را در 2 ست 15 تایی انجام دهید.
تمرین ششم فیزیوتراپی سندروم دکرون
دست را روی میز قرار دهید به گونه‌ای که کف دست به سمت پایین باشد.
وزنه کوچکی را در دست بگیرید و مچ دست را به آرامی به عقب ببرید. در این حالت کششی را در پشت دست و مچ احساس خواهید کرد.
به آرامی مچ دست را به حالت اولیه برگردانید.
این تمرین را در 2 ست 15تایی اجرا کنید.
هر چقدر توان شما بیشتر شد، می‌توانید وزنه سنگین‌تری را انتخاب کنید.
تمرین هفتم فیزیوتراپی سندروم دکرون
دست خود را روی یک میز قرار دهید. حالت دست به گونه‌ای باشد که انگار میخواهید به کسی دست بدهید.
وزنه‌ای را در دست نگه دارید. شست را صاف روی بدنه وزنه قرار دهید. باقی انگشتان را دور بدنه وزنه حلقه بزنید.
حال مچ دست را بالا و پایین ببرید.
در این حالت کششی را در پایه انگشت شست خود و در نزدیکی شست احساس خواهید کرد.
این تمرین را در 2 ست 15 تایی تکرار کنید.
تمرین هشتم فیزیوتراپی سندروم دکرون
برای اجرای این تمرین روی یک صندلی بنشینید و پاهای خود را به اندازه عرض شانه باز کنید.
یک کش پلاستیکی بلند بردارید و یک سر آن را با پای خود (پای مخالف دست آسیب دیده) نگه دارید.
آرنج دست آسیب دیده را روی ران پای خود قرار دهید.
حال با دست خود سر دیگر کش را نگه دارید.
با حرکت مچ کش را به آرامی بکشید.
این تمرین را 8 تا 12 بار تکرار کنید. می‌توانید با هر دو دست خود این تمرین را اجرا کنید.
تمرین نهم فیزیوتراپی سندروم دکرون
دست خود را روی یک میز قرار دهید. دست باید به گونه‌ای باشد که گویی میخواهید با کسی دست بدهید.
حال یک توپ نرم را در مشت خود نگه دارید و به آرامی فشار دهید.
این تمرین را در 2 ست 15 تایی تکرار کنید.
تمرین دهم فیزیوتراپی سندروم دکرون
دست را روی میز قرار دهید. انگشتان خود را جمع کنید و یک کش مو را دور انگشتان قرار دهید.
کش مو یا هر کشی که استفاده می‌کنید باید مقاومت کافی داشته باشد و زیاد نرم نباشد.
کش را زیاد پایین نیاورید و دور بخش بالایی انگشتان خود قرار دهید.
حال انگشتان خود را از هم باز کنید تا کش کشیده شود. در این حالت باید مقداری کشش در امتداد انگشت شست خود احساس کنید.
این تمرین را در 2 ست 15 تایی تکرار کنید.
پیشنهاد می شود مقاله فیزیوتراپی تاندون انگشت در وب سایت توان هاب را مطالعه نمایید.
سخن نهایی
در این مقاله سندروم دکرون را بررسی کردیم و روش‌های درمانی آن را توضیح دادیم. روش‌های مختلفی برای درمان این مشکل وجود دارد؛ اما می‌توان گفت بهترین شیوه درمان فیزیوتراپی است. زیرا تهاجمی نیست و معمولاً به مرور درد را کاهش می‌دهد و موجب درمان و بهبودی می‌شود. تیم توان هاب از فیزیوتراپ‌های ماهر و باتجربه‌ای تشکیل شده است که خدمات فیزیوتراپی در منزل را ارائه می‌دهند. این گونه می‌توانید جلسات را در خانه برگزار کنید و با توجه به وقت خود برنامه‌ریزی کنید. علاوه بر این، می‌توانید از خدمات پشتیبانی 24 ساعته توان هاب نیز بهره‌مند شوید و هر گونه سؤال و دغدغه‌ای را در هر ساعتی از شبانه‌روز مطرح کنید. نظر شما در این باره چیست؟ لطفاً نظرات، پیشنهادات و تجربیات خود را در بخش دیدگاه با ما در میان بگذارید.
منابع:
