آپراکسی گفتاری چیست؟ علائم، تشخیص و درمان در کودکان و بزرگسالان

آپراکسی گفتاری (Speech Apraxia) یکی از پیچیده‌ترین اختلالات گفتاری است که زندگی روزمره فرد را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد. در تجربه بالینی ما در مرکز توان هاب، بارها مشاهده شده که بیمار مبتلا به این اختلال، واژه‌ها را به‌خوبی می‌شناسد اما هنگام گفتن آن‌ها با مکث‌های طولانی، تکرارهای مداوم یا تلاش‌های ناکام برای تلفظ صحیح مواجه می‌شود.این تجربه به خوبی نشان می‌دهد که آپراکسی گفتاری، بیشتر از آنکه یک مشکل شناختی باشد، یک اختلال حرکتی در برنامه‌ریزی گفتار است.

این نشانه‌ها به‌وضوح نشان می‌دهند که آپراکسی گفتاری بیش از آنکه یک مشکل زبانی یا شناختی باشد، نوعی اختلال در برنامه‌ریزی حرکات گفتاری است. در واقع، مغز نمی‌تواند پیام‌های لازم را به‌درستی به ماهیچه‌های مرتبط با گفتار (مثل لب‌ها، زبان و فک) ارسال کند تا کلمات به‌طور صحیح بیان شوند.

در این مقاله از توان هاب، قصد داریم به‌طور کامل به بررسی علائم، علل، روش‌های تشخیص و درمان آپراکسی گفتاری بپردازیم. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با این مشکل روبه‌رو هستید، مطالعه این مطلب می‌تواند در درک بهتر مشکل و مسیر درمانی بسیار مفید باشد.

آپراکسی گفتاری چیست؟

آپراکسی گفتاری (AOS) که به عنوان آپراکسی اکتسابی گفتاری، آپراکسی کلامی، دیسپراکسی یا آپراکسی گفتاری کودکان (CAS) نیز شناخته می‌شود، یک اختلال صدای گفتاری است. فردی که به AOS مبتلا است، نمی‌تواند به ‌طور صحیح و مداوم منظور خود را بیان کند. AOS یک اختلال عصبی است که بر مسیرهای مغزی درگیر در برنامه‌ریزی توالی حرکات مربوط به تولید گفتار تأثیر می‌گذارد. مغز می‌داند چه می‌خواهد بگوید، اما نمی‌تواند حرکات صوتی موردنیاز برای گفتار را به درستی برنامه‌ریزی کند و ترتیب دهد. این مشکل یک اختلال گفتاری حرکتی است. فرد ممکن است آپراکسی را در دیگر نقاط بدن مثل بازوها یا پاها نیز احساس کند.

مطالعه مقاله گفتاردرمانی برای دیس آرتری را از دست ندهید.

اینکه آپراکسی چقدر جدی است به نوع آسیب مغزی فرد بستگی دارد. شدت AOS از فردی به فرد دیگر متفاوت است. گاهی مشکل این‌قدر کم است که فرد تنها در چند صدای گفتاری یا تلفظ کلماتی که هجاهای زیادی دارند، دارای مشکل است. در برخی موارد هم ممکن است مشکل آن قدر زیاد باشد که فرد نتواند حرف بزند و ارتباط مؤثر برقرار کند. در نتیجه نیاز باشد از روش‌های ارتباطی جایگزین استفاده کند.

آپراکسی می‌تواند هم‌زمان با سایر مشکلات گفتاری یا زبانی رخ بدهد. به عنوان مثال ممکن است فرد ضعف عضلانی در دهان خود داشته باشد. به این بیماری دیزآرتری می‌گویند. همچنین ممکن است شخص در درک آنچه دیگران می‌گویند یا اینکه به دیگران بگویید که چه فکر می‌کند، مشکل داشته باشد. به این حالت آفازی می‌گویند. در واقع AOS ناشی از ضعف یا فلج عضلات گفتار (عضلات فک، زبان یا لب) نیست. برخی از افراد هم دیزآرتری و هم AOS دارند که این مسئله می‌تواند تشخیص این دو بیماری را دشوارتر کند. کودکان هم می‌توانندد به این مشکل مبتلا شوند.

مطالعه مقاله گفتاردرمانی فلج مغزی از دست ندهید.

انواع آپراکسی گفتاری

دو نوع آپراکسی گفتاری وجود دارد:

آپراکسی گفتاری اکتسابی

این مشکل ممکن است در هر سنی رخ بدهد. AOS اکتسابی از آسیب به بخش‌هایی از مغز ناشی می‌شود که در صحبت کردن نقش دارند و شامل از دست دادن یا بروز اختلال در توانایی‌های گفتاری موجود می‌شود. ممکن است ناشی از سکته مغزی، آسیب به سر، تومور یا سایر بیماری‌هایی باشد که بر مغز تأثیر می‌گذارد. آپراکسی اکتسابی ممکن است همراه با سایر شرایطی که در اثر آسیب به سیستم عصبی ایجاد می‌شوند، رخ دهد. همان‌طور که قبلاً ذکر شد یکی از آنها دیزآرتری است.

آپراکسی گفتاری کودکان

AOS دوران کودکی از بدو تولد وجود دارد. این وضعیت با نام‌های آپراکسی رشدی گفتار، آپراکسی کلامی رشدی یا آپراکسی مفصلی نیز شناخته می‌شود. دلایل بروز آپراکسی دوران کودکی هنوز مشخص نیست. تصویربرداری و سایر مطالعات نتوانسته‌اند شواهدی مبنی بر آسیب مغزی یا تفاوت در ساختار مغز کودکان مبتلا به AOS با دیگر کودکان پیدا کنند. معمولاً این مسئله ارثی است و ممکن است فردی در خانواده این مشکل را داشته باشد. به نظر می‌رسد AOS دوران کودکی بر پسرها بیشتر از دختران تأثیر می‌گذارد.

مطالعه مقاله گفتاردرمانی سکته مغزی از دست ندهید.

علائم آپراکسی گفتاری در کودکان

این مشکل نشانه‌های مختلفی دارد. از جمله:

• محدودیت صامتها و مصوت‌ها
• افزایش و کاهش محدود صدا در زمان صحبت کردن
• توانایی تلفظ کلماتی با هجای ساده
• بیان ناواضح کلمات
• حذف بخش‌هایی از یک کلمه و عبارت

نشانه‌های آپراکسی گفتاری در کودکان زیر 2 سال:

• عدم تلفظ صداهای هم‌خوان تا 12 ماهگی (صداهای هم‌خوان مصوت‌ها نیستند)
• گفتن کمتر از سه صامت در 16 ماهگی.
• گفتن کمتر از پنج صامت بین 17 تا 24 ماه.
• عدم تلفظ واج‌هایی که برای بیان آنها زبان باید با سقف دهان برخورد کند (تا 24 ماهگی)
• عدم ایجاد صداهای کودکانه
• استفاده از چند صدای محدود
• مشکل داشتن در کنار هم قرار دادن صداها
• مکث طولانی میان صداها
• تلفظ متفاوت کلمات
• بیان اولین کلمه دیرتر از حد معمول
• وجود مشکل در غذا خوردن

علائم آپراکسی در کودکان بالای 3 سال:

• مشکلاتی واضح در بیان کلمات طولانی
• وجود مشکل در زمان تقلید حرف دیگران
• درک سخت صحبت‌های کودک مخصوصاً برای افرادی که او را نمی‌شناسند
• الگوی گفتاری صاف یا متلاطم
• چندین بار حرکت دادن دهان پس از بیان یک کلمه
• بروز مشکل در صحبت کردن در زمان عصبانیت و خشم

برای آشنایی با گفتار درمانی می توانید مقاله همه چیز درباره گفتار درمانی را مطالعه نمایید.

علائم آپراکسی گفتاری در بزرگسالان

این مشکل در بزرگسالان به صورت زیر خود را نشان می‌دهد:

صداهای تحریف شده: این افراد در تلفظ کلمات مشکل دارند. صداها و به ویژه مصوت‌ها معمولاً درست تلفظ نمی‌شوند. از آنجایی که گوینده ممکن است اعضای مربوط به گفتار (مانند زبان، فک) را کاملاً در جای درست قرار ندهد، صداها به اشتباه خارج می‌شوند. گفتن کلمات طولانی تر یا پیچیده‌تر معمولاً سخت تر از کلمات کوتاه‌تر یا ساده‌تر است.

ناتوانی در تکرار مجدد یک کلمه: به عنوان مثال، ممکن است شخص مبتلا به این مشکل بتواند یک کلمه دشوار را برای بار اول درست تلفظ کند. اما در تکرار آن مشکل داشته باشد. یعنی ممکن است در یک زمان بتواند صدای خاصی را ایجاد کند و در زمان دیگر توانایی بیان آن را از دست بدهد.

تکرار صداها: از آنجایی که این افراد اغلب به دنبال صداها یا کلمات مناسب هستند، ممکن است قبل از بیان صحیح، یک کلمه را چندین بار تکرار کنند.

بروز خطا در لحن، ریتم و استرس کلمات: افراد مبتلا به آپراکسی گفتاری معمولاً نمی‌توانند ریتم و نقطه عطف کلمات را درست ادا کنند. این افراد معمولاً هجاها را در کلمات و عبارات حذف می‌کنند یا در حین صحبت کردن نمی‌توانند مکث‌های درستی داشته باشند.

آهسته صحبت کردن: معمولاً سرعت حرف زدن این افراد پایین است.

برای اطلاعات بیشتر درباره گفتاردرمانی بزرگسال می توانید مقاله گفتار درمانی بزرگسالان مطالعه نمایید.

دلایل بروز آپراکسی گفتاری

آسیب به بخش‌هایی از مغز که نحوه حرکت عضلات را کنترل می‌کنند باعث آپراکسی گفتار می‌شود. هر نوع آسیب مغزی می‌تواند باعث آپراکسی شود. این مسئله شامل سکته مغزی، آسیب مغزی تروماتیک، زوال عقل، تومورهای مغزی و بیماری‌های مغزی است که با گذشت زمان بدتر می‌شوند.

بر اساس بررسی‌های «موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی آمریکا (NIH)»، آسیب به مناطق خاصی از مغز مانند قشر حرکتی یا نواحی بروکا می‌تواند باعث آپراکسی شود . همچنین برخی کودکان به طور مادرزادی با این اختلال متولد می‌شوند بدون اینکه آسیب مغزی قابل مشاهده‌ای داشته باشند.

همان طور که گفتیم تشخیص دلیل آپراکسی گفتاری کودکان (CAS) مشخص نیست. معمولاً مشکل قابل مشاهده‌ای در مغز کودک مبتلا به CAS وجود ندارد. با این حال، CAS می‌تواند نتیجه شرایط یا آسیب مغزی باشد. همچنین ممکن است به عنوان نشانه یک اختلال ژنتیکی، سندرم یا وضعیت متابولیک رخ دهد.

معمولاً نمی‌توان این مشکل را به عنوان اختلال رشدی در نظر گرفت؛ زیرا کودکانی که مشکل اختلال رشدی در گفتار دارند، به مرور بهتر می‌شود یا با گفتاردرمانی مشکل آنها رفع می‌شود. در صورتی که مشکل کودکان مبتلا به آپراکسی گفتاری ادامه‌دار خواهد بود. با وجود اینکه نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که این کودکان معمولاً مشکل مغزی خاصی ندارد، آپراکسی گفتاری دوران کودکی ممکن است بخشی از اختلال بزرگ‌تری باشد، مانند:

• فلج مغزی
• اوتیسم
• صرع
• گالاکتوزمی
• برخی اختلالات میتوکندریایی
• اختلالات عصبی عضلانی
• سایر ناتوانی‌های ذهنی

برای اطلاعات بیشتر درباره اختلالات تلفظی در کودکان و بزرگسالان می توانید مقاله درمان اختلالات تلفظی را مطالعه نمایید.

مغز چه نقشی در گفتار دارد و آپراکسی چگونه اختلال ایجاد می‌کند؟

فرایند صحبت کردن نیازمند هماهنگی دقیق بین مغز و اندام‌های گفتاری است. ابتدا مغز پیام‌هایی را تولید می‌کند که سپس به ماهیچه‌های مسئول تولید صدا و گفتار ارسال می‌شوند. این پیام‌ها تعیین می‌کنند که کدام عضله، در چه زمانی و چگونه حرکت کند.

اما در آپراکسی گفتاری، معمولاً به دلیل آسیب به بخش‌هایی از مغز (مثلاً بر اثر سکته مغزی، ضربه مغزی یا مشکلات رشدی)، این پیام‌ها به‌درستی منتقل نمی‌شوند. نتیجه این اختلال می‌تواند از دشواری در تلفظ برخی صداها تا ناتوانی کامل در صحبت کردن باشد.

آپراکسی گفتاری چگونه تشخیص داده می‌شود؟

آسیب‌شناسان گفتاری نقش مهمی در تشخیص این مشکل دارند. از آنجایی که هیچ علامت یا آزمایشی وجود ندارد که بتوان از آن برای تشخیص AOS استفاده کرد، فرد متخصص علائم مختلف را بررسی می‌کند. سپس با انجام چند تست برخی شرایط مانند ضعف عضلانی یا آفازی را رد می‌کند. در نهایت می‌تواند با توجه به وجود یک سری علائم و نبود برخی شرایط جسمی، تصمیم بگیرد که آیا فرد دچار آپراکسی گفتاری است یا خیر.

معمولاً آسیب‌شناس گفتار از فرد می‌خواهد تا برخی کلمات را چندین بار تکرار کند. سپس توانایی فرد در خواندن، نوشتن و انجام حرکات غیرگفتاری بررسی می‌شود. برای تشخیص این مشکل در دوران کودکی، والدین و متخصص باید در یک بازه زمانی کودک را تحت نظر قرار دهند و نمی‌توان فوراً این مسئله را تشخیص داد.

طبق تعریف «انجمن گفتار-زبان-شنوایی آمریکا (ASHA)» آپراکسی گفتاری به عنوان “ناتوانی در هماهنگی حرکات عضلات گفتاری برای تولید صحیح صداها” شناخته می‌شود. این اختلال ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد، که مورد دوم معمولاً ناشی از آسیب مغزی، سکته یا ضربه‌های شدید است.

مطالعه مقاله گفتار درمانی برای گرفتگی صدا از دست ندهید.

نحوه درمان آپراکسی گفتاری در کودکان

گفتاردرمانی متناسب با توجه به نیازهای خاص کودک انجام می‌شود. با گفتاردرمانی می‌توان سایر مشکلات زبانی را هم رفع کرد. کودکان مبتلا به آپراکسی گفتاری معمولاً برای شروع گفتاردرمانی به جلسات انفرادی و متعددی نیاز دارند. نتایج درمان برای هر کودک متفاوت است. در موارد شدیدتر به کودک یک راه جایگزین موقت برای صحبت کردن آموزش داده می‌شود. مثلاً:

• یک زبان اشاره غیررسمی
• یک دفترچه زبان با تصاویر
• یک کامپیوتر قابل‌حمل که می‌تواند بنویسد و گفتار تولید کند

مطالعه مقاله گفتاردرمانی کودک 2 ساله از دست ندهید.

برخی از کودکان هم در کنار گفتاردرمانی به سایر درمان‌ها و متخصصین نیاز دارند. از جمله:

• کاردرمانگران
• متخصصان اطفال رشدی
• متخصصان آموزش ویژه

حمایت خانواده در این راستا بسیار مهم است. والدین باید تمرینات گفتاری را با کودک کار کنند. گفتار درمانگر تمریناتی را به والدین آموزش می‌دهد تا آنها در طول روز با کودک خود کار کنند. علاوه بر این، والدین و اطرافیان کودک باید به نکات زیر نیز توجه کنند:

• به کودک خود فشار نیاورید تا صحبت کند
• وقتی فرزندتان می‌خواهد حرف بزند، صبور باشید.
• مثبت‌اندیش باشید و تلاش‌های کودک را ببینید.
• کودک را حمایت و تشویق کنید.

گفتار درمانی کودکان چیست و چه تاثیری دارد؟ برای اطلاعات بیشتر می توانید مقاله مورد نظر را مطالعه نمایید.

نحوه درمان آپراکسی گفتاری در بزرگسالان

بزرگسالان نیز برای درمان این مشکل باید در جلسات گفتاردرمانی شرکت کنند. گفتار درمانگر به شما کمک می‌کند تا صداها را بهتر بیان کنید. واج‌ها را به خوبی به کلمات تبدیل کنید. درمان بیشتر روی حرکت صحیح عضلات متمرکز خواهد بود. ممکن است لازم باشد دوباره به ماهیچه‌های خود بیاموزید که صداها را ایجاد کنند. تکرار زیاد صداها و استفاده از حرکات صحیح دهان می‌تواند کمک‌کننده باشد. ممکن است لازم باشد سرعت گفتار خود را کاهش دهید یا با ضربان ثابت صحبت کنید تا بتوانید صداها را درست تلفظ کنید. در موارد شدیدتر ممکن است به راه‌های جایگزین نیاز پیدا کنید. مثلاً درخواست خود را یادداشت یا در تبلت و گوشی تایپ کنید.

نقش گفتاردرمانی در درمان آپراکسی

گفتاردرمانی چاره اصلی آپراکسی گفتاری است. گفتار درمانگران از روش‌های مختلفی برای درمان این مشکل استفاده می‌کنند. حتی می‌توانید جلسات گفتاردرمانی را در منزل برگزار کنید. تیم توان هاب نیز خدمات گفتاردرمانی در منزل را ارائه می‌دهد. برای درمان این مشکل، گفتار درمانگران از روش‌های زیر استفاده می‌کنند:

• درمان واج‌شناسی
• تکنیک تطبیقی نشانه‌گذاری
• درمان میوفانکشنال دهانی
• درمان‌های بیوفیدبک

تحریک الکتریکی عصبی چیست و چگونه عمل می‌کند؟

روش NMES با ارسال جریان‌های الکتریکی کنترل‌شده به عضلات مرتبط با گفتار، مانند عضلات فک، لب و زبان، باعث تحریک این نواحی و تقویت انقباض‌های عضلانی می‌شود. طبق مقاله منتشرشده در Frontiers in Human Neuroscience، این تحریک می‌تواند در افراد مبتلا به اختلالات حرکتی گفتار مانند آپراکسی، مسیرهای عصبی غیرفعال را مجدداً فعال کرده و باعث افزایش هماهنگی حرکات گفتاری شود .

مقایسه روش‌های درمان

در مقایسه‌ای که بین دو روش «تحریک الکتریکی عصبی» و «تمرینات گفتاری سنتی» انجام داده شد، مشخص شد که روش اول در مراحل اولیه می‌تواند تسریع‌کننده باشد، اما بدون تمرینات گفتاری منظم، نتایج ماندگار نیستند. این یافته با گزارش سال 2022 از Frontiers in Human Neuroscience همخوانی دارد که نشان می‌دهد تحریک عصبی می‌تواند کمک‌کننده باشد ولی جایگزین تمرینات تخصصی نمی‌شود .

تمرینات مفید برای آپراکسی در خانه

در تجربه‌ای که در همراهی با کودکان مبتلا به آپراکسی داشتیم، مهم‌ترین نکته برای انجام تمرینات خانگی، پیوستگی و درگیرکردن چند حس هم‌زمان بود. آپراکسی، چه گفتاری باشد چه حرکتی، اختلالی در برنامه‌ریزی مغزی برای انجام حرکات هدفمند است. طبق توضیح American Speech-Language-Hearing Association (ASHA)، مغز فرد مبتلا به آپراکسی می‌داند چه می‌خواهد بگوید یا انجام دهد، اما نمی‌تواند به درستی به عضلات فرمان بدهد.

تمرین آینه‌ای برای آپراکسی گفتاری

یکی از تمرین‌های مؤثر که نتیجه خوبی در طی چند هفته داشت، تمرین با آینه است. کودک روبه‌روی آینه می‌ایستد و حرکات دهان، زبان و لب را با تمرکز تقلید می‌کند. طبق مطالعه‌ای که در Journal of Speech, Language, and Hearing Research منتشر شده، بازخورد دیداری یکی از مهم‌ترین عناصر در تحریک حافظه حرکتی است. استفاده روزانه از آینه باعث تقویت خودآگاهی گفتاری می‌شود.

تقلید حرکات ساده در فعالیت‌های روزمره

در تمرینات حرکتی، تقلید حرکات دست یا صورت (مانند درآوردن زبان، تکان دادن انگشتان، بالا بردن شانه‌ها) در قالب بازی‌های کوتاه، به تدریج ارتباط بین مغز و اندام را بازسازی می‌کند. در تجربه‌ای که داشتم، استفاده از موسیقی کودکانه و حرکت هماهنگ با آن، پیشرفت را دوچندان کرد. طبق تحلیل Cleveland Clinic، تمرین‌های تقلیدی به بهبود هماهنگی حرکتی و شناخت ترتیب حرکات کمک می‌کنند.

تمرین با اشیاء واقعی برای حرکات ترتیبی

یک تمرین ساده اما بسیار کاربردی، ترتیب‌دهی به اشیاء برای فعالیت‌های خاص است. به‌عنوان‌مثال، آوردن قاشق، گذاشتن در بشقاب، ریختن ماست. این تمرینات به تقویت برنامه‌ریزی حرکتی ترتیبی کمک می‌کند. به گفته‌ی National Institute of Neurological Disorders and Stroke (NINDS)، در افراد مبتلا به آپراکسی، شکاف عملکردی بین نیت انجام کار و اجرای آن وجود دارد. این نوع تمرین‌ها به پرکردن همین شکاف کمک می‌کند.

تمرینات هماهنگی چشم و دست

استفاده از توپ‌های سبک یا حلقه‌های رنگی برای گرفتن، پرتاب‌کردن یا چیدن روی پایه، تمرین‌هایی هستند که در قالب بازی انجام می‌شوند اما عملکرد بسیار دقیقی در تحریک مسیرهای عصبی دارند. طبق مطالعات منتشرشده در Frontiers in Human Neuroscience، بازی‌های حرکتی دارای ریتم و هدف باعث تحریک قشر حرکتی اولیه و بهبود اجرای ارادی حرکات می‌شوند.

تمرینات ریتمیک و هماهنگ گفتاری

یکی از تمرین‌هایی که در آپراکسی گفتاری تأثیر بالایی دارد، همراهی با ضرب‌آهنگ یا دست زدن هنگام بیان واژه‌هاست. مثلاً با هر ضرب، یک بخش از واژه بیان شود. این تمرین با هماهنگ‌سازی بین ریتم، حافظه حرکتی و بیان گفتار، کارایی بالایی دارد. در تحقیقی توسط University College London (UCL) آمده که ریتم موسیقایی می‌تواند مسیرهای گفتاری آسیب‌دیده را دور بزند و عملکردهای جدید ایجاد کند.

تفاوت آپراکسی با سایر اختلالات گفتاری مثل دیزآرتری یا لکنت زبان

آپراکسی گفتاری بیشتر به عنوان اختلالی در برنامه‌ریزی و ترتیب‌دهی حرکت‌های گفتاری در نظر گرفته می‌شود. فرد دقیقاً می‌داند چه می‌خواهد بگوید اما مغز او نمی‌تواند پیام درست را به عضلات گفتار برساند. این ویژگی باعث می‌شود تا خطاهای گفتاری غیرثابت و گاهی متناقض باشند.

از سوی دیگر، در دیزآرتری، مشکل اصلی در ضعف یا عدم هماهنگی عضلات است. مثلاً در افرادی که دچار سکته مغزی یا بیماری پارکینسون شده‌اند، عضلات گفتاری نمی‌توانند حرکات دقیق و هماهنگی لازم را انجام دهند. در این شرایط، سرعت و وضوح گفتار کاهش می‌یابد ولی الگوی خطاها معمولاً قابل پیش‌بینی و ثابت است.

طبق بررسی‌ای از American Speech-Language-Hearing Association (ASHA)، دیزآرتری بیشتر با کاهش وضوح صدا و یکنواختی آهنگ گفتار همراه است، نه با تغییرات متغیر تلفظ.

در مورد لکنت زبان، موضوع کاملاً متفاوت است. فرد مشکلی در برنامه‌ریزی یا کنترل عضلات ندارد، بلکه روانی گفتار دچار وقفه‌های غیرارادی می‌شود. این وقفه‌ها می‌توانند به صورت تکرار هجا، کشیدن صدا یا توقف کامل ظاهر شوند. مهم‌ترین ویژگی لکنت این است که فرد معمولاً پیش از گفتن کلمه از بروز آن آگاه است و به همین دلیل اضطراب و ترس از صحبت کردن، نشانه‌های ثانویه شایعی هستند

مؤسسه Stuttering Foundation گزارش می‌دهد که لکنت معمولاً در سنین کودکی آغاز می‌شود و با ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مرتبط است، نه آسیب مغزی.

مطالعه مقاله صفر تا صد لکنت زبان در کودکان ۶ ساله را از دست ندهید.

چگونه می‌توان از بروز آپراکسی گفتاری در کودکان پیشگیری کرد؟

همان طور که پیشتر اشاره کردیم، تشخیص بروز این مشکل در کودکان دشوار است. برای همین بهترین کار این است که به محض متوجه شدن مشکلات گفتاری کودک، او را نزد گفتاردرمانگر ببرید و جلسات گفتاردرمانی را آغاز کنید. این گونه می‌توانید مشکلات عمیق تر را زوردتر متوجه شوید و درمان آن را آغاز کنید.

همچنین می توانید با روشی جدید که گفتار درمانی آنلاین نام دارد بیشتر آشنا شوید.

سخن نهایی

در این مقاله به بررسی آپراکسی گفتاری در کودکان و بزرگسالان پرداختیم. این مشکل انواع مختلفی دارد و می‌تواند صحبت کردن را برای فرد مبتلا دشوار کنید. نکته مثبت این است که با گفتاردرمانی می‌توان آن را بهبود بخشید. در صورتی که وقت زیادی ندارید یا به دلیل بروز مشکلات جسمی قادر به ترک منزل نیستید، می‌توانید از خدمات گفتاردرمانی در منزل توان هاب بهره ببرید.

بزرگ‌ترین مسئولیت ما در تیم پویای توان هاب مراقبت از سلامت جامعه توان‌خواهان است. ما در خانواده توان هاب تنها یک هدف داریم و آن اینکه کلیه خدمات توانبخشی شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و ارتوپدی را به‌صورت تخصصی در منزل شما عزیزان ارائه دهیم. در راستای تحقق این هدف، مشاوره تخصصی توان هاب برای شما عزیزان رایگان است و با ثبت درخواست تماس، کارشناسان ما در کوتاه‌ترین زمان ممکن با شما تماس می‌گیرند و به‌محض شروع درمان، درمانگران ما با کلیه تجهیزات لازم در منزل شما حضور پیدا خواهند کرد.

سؤالات متداول

منابع:

mayoclinic.org

clevelandclinic.org

nidcd.nih.gov

chop.edu